Vogue Italia !

Doktor Hannibal Lecter we własnej osobie leżał na pryczy, przeglądając włoskie wydanie magazynu Vogue.

W prawej ręce trzymał luźne kartki, lewą odkładał je po kolei na bok.

Thomas Harris, „Milczenie Owiec”

Włoska edycja Vouge powszechnie uważana jest za najważniejsze czasopismo modowe oraz określana często jako „najmniej komercyjna” spośród wszystkich edycji Vogue na świecie. Magazyn od lat dostarcza czytelnikom najwyższą estetyczną jakość, będącą idealną w swych proporcjach fuzją obrazu i tekstu. Włoska edycja Vogue to nie tylko księga mody i luksusu. To również mocny, skłaniający do refleksji przekaz, gwarantowany przez tematyczne sesje zdjęciowe wybitnych światowych artystów.

Vogue Italia powstał w 1965 roku, ale nie tak zupełnie od zera. Jego narodziny były wynikiem zakupu w 1962 roku innego, istniejącego na rynku czasopisma Novità przez amerykański koncern Condé Nast. Magazyn Novità obecny był we Włoszech od początku lat pięćdziesiątych, a jego czytelniczy target stanowiły powojenne elity zainteresowane modą, stylem i wystrojem wnętrz. W początkowym okresie czasopismo nosiło więc nazwę Vogue e Novità, a okres przekształceń przebiegł pod egidą Consuelo Crespi, pierwszej redaktor naczelnej. W maju 1966 roku Vogue e Novità ostatecznie stał się Vogue’iem, a stery magazynu przejął Franco Sartori, który zainicjował liczne zmiany (format, papier, okładka) oraz rozpoczął współpracę z najlepszymi fotografami, takimi jak Richard Avedon, Irving Penn, Norman Parkinson, Bert Stern, czy Helmut Newton. Tym sposobem poziom sesji zdjęciowych Vogue Italia dorównał tym, które proponowały dwie uznane na świecie edycje: amerykańska i francuska.

Mimo trudnych finansowych początków (przez pierwsze lata magazyn przynosił straty liczone w milionach), głównie za sprawą rozkwitu włoskiego sektora mody, Vogue Italia stał się pod koniec lat siedemdziesiątych punktem odniesienia dla wielbicieli dobrego stylu, stopniowo zyskując na popularności. W 1988 roku proces rozkwitu został dodatkowo przyspieszony za sprawą wyboru Franki Sozzani na redaktor naczelną czasopisma. To Sozzani, nieżyjąca już dziś ikona modowego dziennikarstwa (polecam dokument na Netflixie), wprowadziła Vogue Italia na całkiem nowy poziom, udowadniając, że magazyn o modzie nie musi być pozbawionym głębszego przekazu katalogiem ubrań. Prowadzony przez Sozzani Vogue poruszył wiele kontrowersyjnych, ale istotnych tematów społecznych, których próżno było szukać nawet w siostrzanych edycjach czasopisma. Na łamach periodyku pojawiły się sesje poświęcone zanieczyszczeniu oceanów, przemocy domowej, czy uzależnieniu od narkotyków. W 2008 roku ukazał się łamiący dotychczasową konwencję All Black Issue – numer tylko z czarnoskórymi modelkami – który tak spodobał się czytelnikom, że dodrukowywano go trzykrotnie. Od czasów Sozzani Vogue jeszcze bardziej rezonuje z otaczającym go światem. Tradycję tę skutecznie podtrzymuje obecny naczelny pisma, Emanuele Farneti, czego najlepszym przykładem jest okładka numeru z 10 kwietnia 2020 roku, na której nie pojawiło się dosłownie nic. Okładka, poza winietą Vogue Italia, jest cała biała. Biel – jak informowano na stronie internetowej polskiej edycji – „to symbol nowego życia, światła i odrodzenia. Ale przede wszystkim, barwa fartuchów lekarzy, którzy podczas pandemii koronawirusa ratują ludzkie życie”. To, że Vogue Italia jeszcze nie raz nas zaskoczy potwierdza bieżący numer czasopisma (wrzesień 2020), który ma… sto różnych okładek.

Na koniec dodajmy, że Vogue Italia to główny, ale nie jedyny magazyn Vogue we Włoszech. Cyklicznie ukazują się również inne, powiązane z nim czasopisma tematyczne: L’Uomo Vogue (edycja dla mężczyzn, od 1967 r.), Vogue Bambini (moda dziecięca, od 1973 r.), Vogue Gioiello (biżuteria, od 1980 r.), Vogue Sposa (ślubny, od 1982 r.), Vogue Accessory (akcesoria, od 2005 r.). Do tego dochodzi popularna strona internetowa Vogue.it, promująca młode talenty platforma PhotoVogue (od 2011 r.) oraz VOGUEncyclo (od 2011 r.) – encyklopedia wiedzy o modzie tworzona przez użytkowników, ale redagowana i wzbogacana zdjęciami z archiwum przez Vogue.

Włoski Vogue to coś więcej niż tylko Biblia współczesnego świata mody i kompas dla zainteresowanych stylem i trendami. Połączenie Vogue’a i Italii na kartach jednego magazynu to także wypadkowa pewnej postawy wobec świata, konkretnego sposobu myślenia o otaczającej rzeczywistości i wizja życia, którym większość z nas, mniej lub bardziej świadomie, chciałaby żyć.

Autorka: Małgorzata Lewamdowska

Zdjęcie: https://edition.cnn.com/style/article/italian-vogue-sustainability/index.html